Անսայթաք և պինդ բռնենք մեր դավանությունը Եբրայեցիներին 3:1-ը մեզ խրատում է, որ ճիշտ դավանություն անենք։ Այնուհետև, Եբրայեցիներին 4:14-ն ասում է, որ մեր «դավանությունը պինդ բռնենք»։ Երբ Աստվածաշունչը Հիսուսին մեր Քահանայապետն է կոչում, մենք անմիջապես գիտակցում ենք, որ մեր անունից արվող նրա ծառայությունը կազմվում է ըստ մեր դավանությունների։ Մեր դավանությունը պինդ բռնել նշանակում է, որ չպետք […]
Մոտենանք Սրբարանին։ Հին Կտակարանում Ղևտացիների գիրքը պարունակում է Իսրայելի՝ ահարոնյան քահանայության ծիսակարգերը։ Տերն ասաց. «Որովհետև մարմնի հոգին արյան մեջ է, և Ես ձեզ տվեցի այն, որ սեղանի վրա ձեր հոգիների համար քավություն անեք, որովհետև արյունն է, որ քավություն է անում իր մեջ եղող հոգով» (Ղևտացիներին 17:11)։ Դա մի զարմանահրաշ մարգարեություն է, որը Հիսուսի միջոցով իրականացավ […]
Մոտենանք Սրբարանին Պողոսը Եփեսոսի եկեղեցուն (ինչպես նաև մեզ բոլորիս) գրեց. «Բայց Աստված, որ հարուստ է ողորմությամբ, իր առատ սիրո համար, որով մեզ սիրեց, երբ մեռած էինք հանցանքներում, մեզ Քրիստոսի հետ կենդանացրեց։ …Նրա հետ մեզ հարություն տվեց և նրա հետ նստեցրեց երկնքում՝ Քրիստոս Հիսուսով»։ Եփեսացիներին 2:4-6 Ուշադրությու՛ն դարձրեք Հիսուսի հետ նույնանալու այս երեք փուլերին։ Առաջին, մենք […]
Մոտենանք Սրբարանին Ըստ Եբրայեցիներին 10:22-ի՝ անհրաժեշտ է չորս պարտադիր պայման կատարել՝ ողորմության աթոռին և Սրբարանի գահին մոտենալու համար։ Նախ պետք է «ճշմարիտ սիրտ» ունենալ, երկրորդ՝ «լիակատար հավատ», երրորդ՝ «մեր սրտերը չար խղճմտանքից մաքրված», և չորրորդ՝ «մեր մարմինը մաքուր ջրով լվացված»։ Եկե՛ք հակիրճ անդրադառնանք սրանցից յուրաքանչյուրին․ 1. Ճշմարիտ սիրտ. մենք Աստծուն մոտենում ենք մեր սրտով, այլ […]
ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 4. «ՆՐԱ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՄԲ» Մոտենա՛նք շնորհի աթոռին։ Կարևոր է հիշել, որ ո՛չ մեր արդարությունը, և ո՛չ էլ մեր հավատարմությունը չեն կարող հիմք հանդիսանալ մեր՝ վստահությամբ Աստծուն մոտենալու համար։ Այդ հիմքն Աստծո արդարությունն ու Նրա հավատարմությունն է։ Հովհաննեսի առաջին նամակն այս միտքն է արտահայտում. «Սիրելինե՛ր, եթե մեր սրտերը չմեղադրեն մեզ, Աստծու առաջ համարձակություն կունենանք։ Եվ ինչ […]
ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 2. «ՀԵՏԵՎԵԼ ՄԵՐ ՇԱՐԺԱՌԻԹՆԵՐԻՆ» Մոտենա՛նք շնորհի աթոռին Մենք շնորհի աթոռին ենք մոտենում՝ որևէ հատուկ կարիքների համար Աստծուն խնդրելու։ Եկե՛ք նայենք մի շատ կարևոր պայմանի՝ մեր շարժառիթներին։ Աստված քննում է ամեն մի շարժառիթ. Նա լավ տեղյակ է մեր աղոթելու պատճառներին։ Հակոբոս 4:2-ն ասում է. «չունեք, որովհետև չեք խնդրում»։ Պատճառը, թե ինչու շատ քրիստոնյաներ չեն ունենում, […]
ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 1. «ՀԱՄԱՐՁԱԿՈՒԹՅԱ՛ՄԲ ԵԿԵՔ» Մոտենանք շնորհի աթոռին Մենք համարձակությամբ ենք գալիս Աստծո աթոռի մոտ, որովհետև այն շնորհի աթոռ է։ Մենք Նրա աթոռին չենք մոտենում մեր արժանիքների հիման վրա, այլ գալիս ենք Հիսուսի անունով՝ փառաբանությամբ և գոհությամբ ու առանց դատապարտության։ Մենք համարձակությամբ ենք գալիս, որովհետև Աստված է մեզ թույլ տվել, որ մոտենանք։ Եբրայեցիների թղթի հեղինակը գրում […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 23. «ՃԻՇՏ ԴԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԱՆԵԼԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Ես կարող եմ «դավանության» պատկերավոր նկարագրությունը տալ մի գրքից, որը վերնագրված է «Չարից մի՛ վախեցիր», և որի հեղինակն է մի աքսորյալ հրեա՝ Նաթան Շարանսկին։ Շարանսկին քրիստոնյա չէր, բայց և այնպես ՊԱԿ-ը (սովետական գաղտնի ոստիկանություն) ձերբակալեց նրան և ինը տարվա տառապանքի մատնեց։ Երբ կարդացի նրա պատմությունը, ՊԱԿ-ի մեջ […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 20. «ՋԱՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ ԶԱՐԳԱՑՆԵԼԸ» Ջանասե՛ր լինենք Ջանասիրությունը մի պտուղ է, որը հարկավոր է աճեցնել։ Ահա մի քանի հակիրճ ցուցումներ՝ այն աճեցնելու վերաբերյալ։ 2-րդ Տիմոթեոս 2:6-ում Պողոսն ասում է. «Աշխատող հողագործն առաջ պետք է պտուղից վայելի»։ Այստեղ Պողոսն առաջ է քաշում մի պարզ և էական փաստ. պտուղ աճեցնելը աշխատանք է պահանջում։ Հնարավոր չէ այն առանց որևէ […]
ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ 8. «ՍՏԱՆԱԼ ԽՆԴՐԵԼՈՒ ԸՆԹԱՑՔՈՒՄ» Իմ Հայրը գիտի, թե ինչի կարիք ունեմ, նույնիսկ նախքան ես կխնդրեմ Նրանից Աստծուց որևէ բան ստանալու գաղտնիքներից մեկը վերցնելն է։ Շատերը կան, ովքեր խնդրում են, սակայն չեն վերցնում։ Սուրբ Գրքում մի խոսք կա, որը շեշտադրում է վերցնելու այս սկզբունքը։ Հիսուսը խոսում էր Աստծուց խնդրելու վերաբերյալ և ասաց. «Դրա համար ասում […]