ՄԱՐՏԻ 18. «ԴԱՎԱՆՈՂ ՀԱՎԱՏՔ» Ես հաղթում եմ սատանային Գառան արյունով և իմ վկայության խոսքով, և իմ անձը չեմ սիրում մինչև մահ։ Տերը ցույց է տվել ինձ, որ շատ քրիստոնյաներ, եթե նրանք հետ նայեն իրենց անցյալին, կտեսնեն, որ մի շարք բացասական դավանություններ են ասել։ Դուք գուցե ասել եք այն մասին, թե ինչը չեք կարողացել անել կամ էլ […]
ՀՈՒՆՎԱՐԻ 21. «ԱՆՁՆԱՊԵՍ ՎԿԱՅԵԼԸ» Հիսուսի արյամբ իմ բոլոր մեղքերը ներված են։ «Նրանով (Քրիստոսով) փրկությունն ունենք նրա արյունով՝ մեղքերի թողությունն իր շնորհի մեծության չափով»։ Եփեսացիներին 1:7 Նայելով Հիսուսի արյան վերաբերյալ Աստծո Խոսքում նշված այս հատվածին՝ ես ձեզ ցույց կտամ, թե ինչպես կիրառել այն ձեր անձնական վկայության զոպայով՝ ձեր կյանքի անձնական իրավիճակներին և կարիքներին։ Այս համարը մեզ […]
ՀՈՒՆՎԱՐԻ 2. «ԳՈՐԾԱԴՐԵԼ ԱՐՅՈՒՆԸ» Ես անձամբ վկայում եմ սատանայի դեմ այն մասին, թե ըստ Աստծո Խոսքի Հիսուսի արյունն ինչ է անում ինձ համար։ Նայելով այս դավանությանը՝ մենք հասկանում ենք, որ մեզ անհրաժեշտ է իմանալ, թե Հիսուսի արյունն ինչ է անում մեզ համար, որից հետո իմացողությունից պետք է անցում կատարել մեր կյանքի մեջ կիրառությանը։ Այս կիրառման […]
Անսայթաք և պինդ բռնենք մեր դավանությունը Հավատի և երևույթի միջև կապ չկա։ Սովորական մարդն ապրում է երևույթով՝ վստահելով իր զգայարաններին և հավատալով միայն նրան, ինչ իր զգայարաններն են ասում։ Սակայն քրիստոնեական կյանքում՝ հոգևոր կյանքում, մենք չպետք է վստահենք մեր զգայարաններին։ 2-րդ Կորնթացինորին 5:7-ն ասում է մեզ. «Որովհետև հավատով ենք ընթանում և ոչ թե երևույթով»։ Մենք […]
Անսայթաք և պինդ բռնենք մեր դավանությունը Եբրայեցիներին 3:1-ը մեզ խրատում է, որ ճիշտ դավանություն անենք։ Այնուհետև, Եբրայեցիներին 4:14-ն ասում է, որ մեր «դավանությունը պինդ բռնենք»։ Երբ Աստվածաշունչը Հիսուսին մեր Քահանայապետն է կոչում, մենք անմիջապես գիտակցում ենք, որ մեր անունից արվող նրա ծառայությունը կազմվում է ըստ մեր դավանությունների։ Մեր դավանությունը պինդ բռնել նշանակում է, որ չպետք […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 27. «ՄԵՐ ԽՈՍՔԵՐԻ ՊՏՈՒՂԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Ամբողջ Աստվածաշունչը ցույց է տալիս, որ մեր խոսքերը որոշում են մեր ճակատագիրը։ Ինչպես կարդում ենք Առակաց 18:21-ում. «Մահն ու կյանքը լեզվի ձեռքին է, և նրան սիրողը կուտի նրա պտուղը»։ Լեզուն կա՛մ մահ կբերի մեր կյանքում, եթե սխալ դավանություն անենք, կա՛մ էլ՝ կյանք, եթե ճիշտ դավանություն անենք։ Ինչ […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 26. «ՍԻՐՏԸ ԵՎ ԲԵՐԱՆԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հռոմեացիներին տասներորդ գլխում ավելի հստակ քան որևէ այլ տեղ Նոր Կտակարանում, Պողոսը բացատրում է, թե ինչ է անհրաժեշտ փրկության համար։ Նա այսպես է սկսում. «Խոսքը քեզ մոտիկ է, քո բերանում և քո սրտում է, այսինքն՝ հավատի խոսքը, որ մենք քարոզում ենք, որովհետև եթե Հիսուսին բերանովդ Տեր դավանես […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 23. «ՃԻՇՏ ԴԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԱՆԵԼԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Ես կարող եմ «դավանության» պատկերավոր նկարագրությունը տալ մի գրքից, որը վերնագրված է «Չարից մի՛ վախեցիր», և որի հեղինակն է մի աքսորյալ հրեա՝ Նաթան Շարանսկին։ Շարանսկին քրիստոնյա չէր, բայց և այնպես ՊԱԿ-ը (սովետական գաղտնի ոստիկանություն) ձերբակալեց նրան և ինը տարվա տառապանքի մատնեց։ Երբ կարդացի նրա պատմությունը, ՊԱԿ-ի մեջ […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 22. «ՄԵՐ ԴԱՎԱՆՈՒԹՅԱՆ ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հիսուսի կարգավիճակը՝ որպես Քահանայապետ, առնչվում է մեր դավանությանը։ Եկե՛ք Եբրայեցիների գրքից երեք հատված նայենք։ Առաջին, Եբրայեցիներին 3:1-ն ասում է. «Ուստի, սու՛րբ եղբայրներ, երկնային կոչմա՛ն մասնակիցներ, նայեցե՛ք մեր դավանության Առաքյալին ու Քահանայապետին՝ Քրիստոս Հիսուսին»։ Հիսուսն այն Առաքյալն էր, ում Աստված ուղարկեց՝ փրկություն պատրաստելու համար։ Փրկությունը պատրաստելով՝ նա վերադարձավ […]
ԴԱՎԱՆՈՂ ՀԱՎԱՏՔ Դերեկ Պրինս Տերը ցույց է տվել ինձ, որ շատ քրիստոնյաներ, եթե նրանք հետ նայեն իրենց անցյալին, կտեսնեն, որ մի շարք բացասական դավանություններ են ասել։ Դուք գուցե ասել եք այն մասին, թե ինչը չեք կարողացել անել կամ էլ քննարկել եք ձեր ձախողումներն ու հուսահատությունները։ Սակայն, իրականում, մեր դավանությունը որոշում է, թե ուր ենք մենք […]