ՀՈՒԼԻՍԻ 22. «ԱՍՏՎԱԾ ԴՐԵՑ ՄԵԶ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ «Ինչպես որ մարմինը մեկ է ու շատ անդամներ ունի, և մեկ մարմնի բոլոր անդամները շատ լինելով՝ մարմինը մեկ է, այնպես էլ Քրիստոսը։ …Որովհետև մարմինն էլ մեկ անդամ չէ, այլ՝ շատ։ Եթե ոտքն ասի. «Քանի որ ձեռք չեմ, մարմնից չեմ», մի՞թե դրանով մարմնից չի լինի։ Եվ […]
ՀՈՒԼԻՍԻ 21. «ՄԻՄՅԱՆՑ ՀԵՏ ՃԻՇՏ ՎԱՐՎԵԼ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ Կյանքը լի է ամեն տեսակ մարդկանցով։ Պարզապես ինչ-որ մեկի արտաքին տեսքին նայելիս դու գուցե ասես. «Նա ինձ այնքան էլ չի հուզում»։ Դու կարող ես նայել հայելու մեջ և հավանաբար նույն բանը կասես քո մասին։ Սակայն մենք կարիք ունենք նայելու մակերևույթից այն կողմ և տեսնելու […]
ՀՈՒԼԻՍԻ 20. «ՄԻԱՍՆԱԲԱՐ ԳՈՐԾԵԼՈՎ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ «Որովհետև Աստծու շնորհով, որ տրված է ինձ, ասում եմ ձեզանից յուրաքանչյուրին. ձեր անձի մասին ավելի մտածում մի՛ ունեցեք, քան արժան է մտածել, այլ մտածել պարկեշտ մնալ այնպես, ինչպես որ Աստված ամեն մեկին հավատի չափը բաժանեց։Որովհետև ինչպես որ մեկ մարմնի մեջ շատ անդամներ ունենք, և այդ բոլոր […]
ՀՈՒԼԻՍԻ 19. «ՄԻԱՀՅՈՒՍՎԱԾ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ 1-ին Կորնթացիներին 12-ում Պողոսը մատնանշում է, որ յուրաքանչյուր անդամ մյուսից կախում ունի։ Ոչ մի անդամ անկախ չէ մնացածից։ Աչքը չի կարող ձեռքին ասել. «Դու ինձ պետք չես»։ Գլուխը չի կարող ասել ոտքին. «Դու ինձ պետք չես»։ Նույնիսկ ամենատկար անդամները կարող են իրականում ամենակարևորները լինել։ Մարդկային մարմնի ոչ […]
ՀՈՒԼԻՍԻ 18. «ԻՄ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏՈՒԿ ՏԵՂԸ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ Հիսուսն ասաց, որ «եթե մանանեխի հատիկի չափ հավատ» ունենանք, ապա կարող ենք սարը տեղաշարժել (տես՝ Մատթեոս 17:20): Խնդիրը ոչ թե քո հավատքի չափաքանակն է, այլ՝ որակը։ Հավատքը տրվում է նրանց, ովքեր գործնական են ու խոնարհ։ Ինչու՞ է Աստված քեզ հավատքի առանձնահատուկ չափ տալիս (տես՝ Հռոմեացիներին […]
ՀՈՒԼԻՍԻ 16. «ԳՏՆԵԼ ՄԵՐ ՏԵՂԸ» Ես Քրիստոսի մարմնի անդամ եմ Առակաց 27:28-ն ասում է. «Ինչպես որ իր բույնից թափառական եղած թռչունն է, այնպես է իր տեղից թափառական եղող մարդը»։ Երբևէ տեսե՞լ եք մի թռչուն, որ հեռանա իր բնից և չկարողանա կրկին վերադառնալ այնտեղ։ Ոչինչ ավելի անզոր ու խղճալի չէ, քան նա։ Այս պատկերը պատշաճորեն նկարագրում […]
ՄԱՅԻՍԻ 31. «ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԵՏ» Հիսուսը մահացավ, որպեսզի մենք հավիտյան միանանք Աստծուն «Եվ նա, որ Տիրոջն է հարում, մեկ հոգի է նրա հետ»։ 1-ին Կորնթացիներին 6:17 «Տիրոջն է հարում» արտահայտությունը նշանակում է «Տիրոջն է միացած» և այն դրված է ոչ թե անցյալ, այլ ներկա շարունակական ժամանակաձևով։ Այլ կերպ ասած՝ «նա, ով անընդհատ հարում է Տիրոջը, […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 21. «ՋԱՆԱՍԻՐՈՒԹՅԱՆ ՊՏՈՒՂԸ» Ջանասե՛ր լինենք Ջանասիրությունը կարող է պտուղ տալ հաղորդակցությունը զարգացնելու միջոցով։ Մենք չպետք է ինքնուրույն ապրենք քրիստոնեական կյանքը։ Սուրբ Գիրքն ասում է, որ բոլորս մեկ մարմնի անդամներ ենք և մեկս մյուսի կարիքն ունենք (տե՛ս, օրինակ, Հռոմեացիներին 12:4-5)։ Ես հաճախ մտածում եմ, թե ինչպես էր Դավիթը դուրս գալիս Գողիաթի դեմ՝ առվից հինգ հարթ […]
Թշնամին ներսից. այն մասին, թե ինչն է պառակտում եկեղեցին Որոշ աստվածաբաններ ասել են, որ 1-ին Կորնթացիներին 3:3-ում Պողոսը կորնթացիներին մարմնավոր է կոչում, որովհետև նրանք չափազանց շատ էին խոսում լեզուներով: Այնուամենայնիվ, խնդիրը Կորնթոսում լեզուներով խոսելը չէր, այլ սխալ վերաբերմունքներն ու հարաբերությունները, որոնք մարմնավորության էին բերել, այսինքն՝ մարմնի գործերի: Ո՞րն է մարմնավորության նշանը: «Որտեղի՞ց ձեր մեջ նախանձներ, […]
Աստծո ծրագրի մեջ երկու անհրաժեշտ պայման կա հասունության հասնելու համար։ Առաջին, մենք պետք է մտնենք Աստծո նշանակած այն ծառայությունների աշակերտության ներքո, որը Պողոսը թվարկում է Եփեսացիներին 4:11-ում. առաքյալներ, մարգարեներ, ավետարանիչներ, հովիվներ և վարդապետներ։ Առանց նրանց աշակերտության, հսկողության և ցուցումների Աստծո ժողովուրդը, չեմ տեսնում, թե ինչպես կարող է հասնել հասունության։ Հիսուս Քրիստոսը երբևէ ոչ կարևոր բան […]