ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 24. «ԳՈՀԱՑՈՂ ՇՐԹՈՒՆՔՆԵՐ» Ամեն ժամանակ օրհնության զոհ մատուցենք Սա Եբրայեցիների նամակի տասներկուերորդ և վերջին «Եկե՛ք» վճիռն է. «Ուստի նրա (Հիսուսի) ձեռքով ամեն ժամանակ Աստծուն օրհնության զոհ մատուցենք, այսինքն՝ նրա անունը դավանող շրթունքների պտուղը» (Եբրայեցիներին 13:15): Ըստ իս, այս վճիռը շատ տեղին է և գեղեցիկ, քանի որ այն մի բան է, որը պետք է անդադար […]

Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Եսայա 53:2-ը տալիս է երկրի վրա Հիսուսի վաղ տարիների մարգարեական նկարագրությունը. «Որովհետև նա մատաղատունկի պես դուրս եկավ Նրա առաջ, և արմատի պես՝ ծարավոտ երկրից. ո՛չ կերպարանք ուներ, ո՛չ էլ վայելչություն, և մենք տեսանք նրան, և մի տեսք չկար, որ ախորժեինք»։ Մանկությունից մինչև չափահասություն Հիսուսը մեծացավ մատաղատունկի պես՝ ուղիղ և […]

ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 22. ԸՆԴՈՒՆԵԼՈՎ «ՏԻՐՈՋ ԲԱԶՈՒԿԸ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք Նրա մոտ Եսայա 53-րդ գլուխն սկսվում է այն վտանգի մասին նախազգուշացմամբ, որ այս մարգարեական պատգամին, որն Աստված տվեց Եսայային, շատերը չեն հավատա. «Ո՞վ հավատաց մեր լուրին, և Տիրոջ բազուկն ու՞մ հայտնվեց» (Եսայա 53:1)։ Նախորդ խոսքերում նկարագրված (տե՛ս Եսայա 52:13-15) և իր մարգարեության մեջ կանխասացված Տիրոջ Ծառան […]

ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 21. «ՆՐԱ ՎՏԱՐՈՒՄԸ, ՄԵՐ ԸՆԴՈՒՆԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Ղևտացիների գրքի տասնվեցերորդ գլխում կարդում ենք Քավության օրվա մասին, մասնավորապես՝ ազատ արձակվող նոխազի մասին։ Այդ օրվա համար երկու նոխազ էր անհրաժեշտ։ Նոխազներից մեկը մեղքի զոհի համար էր, և այն սպանվում էր։ Մյուսը, որ կոչվում էր ազատ արձակվող նոխազ (Ղևտացիներին 16:8), անապատ էր տարվում։ […]

ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 20. «ԲԱԺԱՆՄԱՆ ՆՇԱՆԸ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Հովհաննեսի ավետարանում Հիսուսը հետևյալ դրույթն է առաջ քաշում. «Եթե աշխարհը ձեզ ատում է, իմացե՛ք, որ ինձ ձեզանից առաջ է ատել։ Եթե այս աշխարհից լինեիք, ապա աշխարհն իրեններին կսիրեր. բայց որովհետև աշխարհից չեք, այլ ես ձեզ ընտրեցի աշխարհից, դրա համար աշխարհն ատում է ձեզ»։ Հովհաննես 15:18-19 […]