ՀՌՈՒԹ2
- 1Եւ Նոեմին իր մարդի կողմանէ մէկ ազգական ունէր. Նա շատ հարուստ մարդ էր Ելիմելէքի ազգատոհմիցը, եւ նորա անունը Բոոս։
- 2Եւ Մովաբացի Հռութը Նոեմիին ասեց. Գնամ արտերը, եւ որի աչքի առաջին ողորմութիւն գտնեմ, նորա ետեւից հասկեր ժողովեմ։ Եւ նա ասեց նորան. Գնա, աղջիկս։
- 3Եւ նա գնաց. Եւ մի արտի մէջ մտնելով հնձողների ետեւից ժողովում էր. Եւ այնպէս պատահեց, որ նա հանդիպեց Ելիմելէքի ազգատոհմիցն եղող Բոոսի արտին։
- 4Եւ ահա Բոոսը Բեթլեհեմիցն եկաւ, եւ հնձողներին ասեց. Տէրը ձեզ հետ։ Եւ նորանք ասեցին. Տէրը քեզ օրհնէ։
- 5Եւ Բոոսը հնձողների վերայ նշանակուած պատանիին ասեց. Որի՞նն է այս աղջիկը։
- 6Եւ հնձողների վերակացու պատանին պատասխանեց եւ ասեց. Նոեմիի հետ Մովաբի երկրիցը դարձող Մովաբացի աղջիկն է.
- 7Եւ մեզ ասեց. Աղաչում եմ, որաների մէջ հնձողների ետեւից հասկ քաղեմ եւ ժողովեմ. Եւ նա առաւօտանց կանուխ եկել է եւ մինչեւ հիմա մնացել. Միայն թէ հիմա մի քիչ տանը նստեց։
- 8Եւ Բոոսն ասեց Հռութին. Ահա, աղջիկս. Հասկ ժողովելու համար ուրիշի արտը չ’գնաս, եւ այստեղից էլ չ’բաժանուիս, այլ այստեղ իմ աղջկերանց մօտ կենաս։
- 9Աչքերդ նորանց հնձած արտի վերայ լինի, եւ նորանց ետեւիցը գնա. Ահա պատանիներին պատուիրել եմ որ քեզ չ’դիպչեն. Եւ երբոր ծարաւես՝ ամանների մօտ գնա, եւ պատանիների քաշած ջրիցը խմիր։
- 10Եւ աղջիկը երեսի վերայ ընկաւ, եւ մինչեւ գետին երկրպագութիւն անելով նորան ասեց. Ի՞նչից է որ ես քո աչքերի առաջին շնորհք գտայ. Եւ դու ինձ ճանաչում ես. Քանի որ ես մէկ օտար կին եմ։
- 11Եւ Բոոսը պատասխանեց եւ նորան ասեց. Քո մարդը մեռնելուց յետոյ՝ դու ինչպէս որ սկեսրիդ արել ես բոլորն էլ պատմել են ինձ, եւ թէ ինչպէս քո հօրը եւ մօրը եւ ծնած երկիրդ թողեցիր, եւ եկար այն ժողովրդի մօտ, որին առաջ չ’էիր ճանաչում։
- 12Քո գործքի փոխարէնը Տէրը հատուցանէ, եւ քո վարձքը Իսրայէլի Տէր Աստուծոյ կողմանէ առատապէս տրուի. Որովհետեւ դու եկար որ նորա թեւերի տակ ապաստանարան գտնես։
- 13Եւ նա ասեց. Տէր իմ, քո աչքերի առաջին շնորհք գտնեմ, որովհետեւ դու ինձ մխիթարեցիր, եւ քո աղախնի հետ քաղցրութեամբ խօսեցիր, թէպէտ եւ ես քո աղախինների մէկի պէս էլ չեմ։
- 14Եւ Բոոսը կերակուրի ժամանակ նորան ասեց. Մօտեցիր, եւ հացիցը կեր, եւ պատառդ քացախին թաթախիր։ Եւ նա հնձողների մօտ նստեց. Նորան հեղի տուաւ. Նա էլ կերաւ կշտացաւ, եւ աւելացածը պահեց։
- 15Եւ երբոր վեր կացաւ հասկ ժողովելու, Բոոսն իր պատանիներին պատուիրեց ասելով, Թող որաների միջիցն էլ ժողովէ, եւ նորան մի ամաչացնէք։
- 16Եւ խուրձերիցն էլ նորա համար գետինը ձգեցէք, եւ թող տուէք որ ժողովէ, եւ նորան մի յանդիմանէք։
- 17Եւ նա մինչեւ իրիկուն այն արտի մէջ ժողովեց. Եւ երբոր ժողովածը ծեծեց, մէկ արդուի չափ գարի եղաւ։
- 18Եւ առաւ եւ քաղաքը մտաւ. Եւ սկեսուրը նորա ժողովածը տեսաւ. Եւ Հռութը հանեց այն իր կշտացածիցն աւելացածը նորան տուաւ։
- 19Եւ սկեսուրը նորան ասեց. Ո՞րտեղ ժողովեցիր այսօր, եւ ո՞ւր աշխատեցիր. քեզ ճանաչողը օրհնեալ լինի։ Այն ժամանակ նա նորան իր սկեսրին իմացրեց, թէ որի մօտ է աշխատել, եւ ասեց. Այն մարդի անունը, որի մօտ ես այսօր աշխատեցի, Բոոս է։
- 20Եւ Նոեմին իր հարսին ասեց. Նա Տէրիցն օրհնեալ լինի, որ կենդանիներիցն ու մեռածներիցն իր ողորմութիւնը չ’պակասացրեց. Եւ Նոեմին նորան ասեց. Այն մարդը մեր ազգատոհմիցն է. Նա մօտ ազգական է մեզ։
- 21Եւ Մովաբացի Հռութն ասեց. Նաեւ ինձ ասեց թէ Իմ պատանիների մօտիցը չ’բաժանուիս, մինչեւ որ նորանք իմ բոլոր հունձքը վերջացնեն։
- 22Եւ Նոեմին իր հարս Հռութին ասեց. Լաւ է, աղջիկս, որ դու նորա աղջկերանց հետ գնաս, եւ քեզ ուրիշ արտի մէջ չ’հանդիպեն։
- 23Եւ նա Բոոսի աղջկերքիցը չ’բաժանուեցաւ, եւ մինչեւ գարիի հունձքի եւ ցորենի հունձքի վերջը հասկ ժողովեց, եւ իր սկեսրի մօտ էր բնակվում։