ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ8
  • 1Եւ ամեն մէկը գնաց իր տունը։
  • 2Եւ Յիսուսը գնաց Ձիթենեաց սարը։
  • 3Եւ առաւօտանց դարձեալ եկաւ տաճարը, եւ բոլոր ժողովուրդը նորա մօտ էր գալիս. Եւ նա նստած սովորեցնում էր նորանց։
  • 4Դպիրները եւ Փարիսեցիները մի կին բերին նորա մօտ՝ շնութեան մէջ բռնուած, եւ նորան մէջտեղը կանգնեցնելով,
  • 5Նորան ասեցին. Վարդապետ, այս կինը բռնուել է յայտնապէս շնանալիս։
  • 6Եւ օրէնքումը Մովսէսը պատուիրեց մեզ, որ այսպիսիները քարկոծուին. Հիմա դու ի՞նչ ես ասում։
  • 7Բայց այս բանն ասում էին՝ նորան փորձելով, որ չարախօսեն նորանից։ Յիսուսն էլ դէպի ցած ծռուելով՝ մատովը գրում էր հողի վերայ։
  • 8Բայց երբոր ստիպում էին հարցնելով նորան, վեր նայեց՝ եւ ասեց. Ձեզանից ով որ անմեղ է, թող առաջ նա քար գցէ դորա վերայ։
  • 9Եւ դարձեալ դէպի ցած ծռուելով՝ գրում էր հողի վերայ։
  • 10Նորանք էլ երբոր սա լսեցին եւ իրանց խղճմտանքիցը յանդիմանուեցան՝ մէկը մէկի ետեւից դուրս էին գնում, ծերերիցն սկսած մինչեւ յետինները. Եւ Յիսուսը միայն մնաց, եւ կինը կանգնած մէջտեղը։
  • 11Յիսուսն էլ վեր նայեց, ոչ ոքին չ’տեսաւ այն կնկանից ջոկ, եւ ասեց նորան. Ով կին, ո՞ւր են [քեզ ամբաստանողները]. Ոչ ով քեզ չ’դատապարտե՞ց։
  • 12Նա էլ ասեց. Ոչ, ով Տէր. Եւ Յիսուսն էլ ասեց նորան. Ես էլ չեմ քեզ դատապարտում. Գնա, եւ այսուհետեւ մեղք մի գործիր։
  • 13Արդ Յիսուսը դարձեալ խօսեց նորանց հետ եւ ասեց. Ես եմ աշխարհքի լոյսը. Ով որ իմ ետեւից գայ, նա խաւարումը չի գնալ, այլ կեանքի լոյսը կ’ընդունի։
  • 14Փարիսեցիներն էլ ասեցին նորան. Դու ես քո անձի համար վկայում. Քո վկայութիւնը ճշմարիտ չէ։
  • 15Յիսուսը պատասխանեց եւ ասեց նորանց. Թէեւ ես վկայեմ իմ անձի համար, իմ վկայութիւնը ճշմարիտ է. Որովհետեւ գիտեմ թէ որտեղից եկայ եւ որտեղ եմ գնում. բայց դուք չ’գիտէք, թէ որտեղից եմ գալիս, եւ որտեղ եմ գնում։
  • 16Դուք մարմնի համեմատ էք դատում. ես չեմ դատում ոչ մէկին էլ։
  • 17Եւ եթէ ես դատեմ էլ, իմ դատաստանը ճշմարիտ է. որովհետեւ ես միայն չեմ, այլ ես եւ ինձ ուղարկող Հայրը։
  • 18Եւ ձեր օրէնքումն էլ գրուած է թէ Երկու մարդկանց վկայութիւնը ճշմարիտ է։
  • 19Ես եմ, որ ինձ համար վկայում եմ, եւ վկայում է ինձ համար ինձ ուղարկող Հայրը։
  • 20Եւ ասում էին նորան. Ո՞ւր է քո Հայրը. Յիսուսը պատասխանեց. Ոչ ինձ գիտէք, եւ ոչ իմ Հօրը. եթէ ինձ գիտենայիք, իմ Հօրն էլ կ’գիտենայիք։
  • 21Այս բանը Յիսուսը գանձատան մէջ խօսեց նորանց հետ տաճարումը սովորեցնելիս. Եւ ոչ ով չ’բռնեց նորան. Որովհետեւ դեռ նորա ժամը չէր հասել։
  • 22Յիսուսը դարձեալ ասեց նորանց. Ես գնում եմ, եւ ինձ կ’որոնէք. եւ ձեր մեղքի մէջ կ’մեռնիք. Որտեղ որ ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ։
  • 23Հրէաներն էլ ասում էին. Մի՞թէ ինքն իրան կ’սպանէ, որ ասում է, թէ Որտեղ որ ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ։
  • 24Եւ ասեց նորանց. Դուք ներքեւիցն էք, ես վերեւիցն եմ. դուք այս աշխարհքիցն էք, ես այս աշխարհքիցը չեմ։
  • 25Արդ ես ասեցի ձեզ, թէ Ձեր մեղքի մէջ կ’մեռնիք. որովհետեւ եթէ չ’հաւատաք թէ ես եմ, ձեր մեղքի մեջ կ’մեռնիք։
  • 26Եւ նորանք ասեցին նորան. Դու ո՞վ ես. Եւ Յիսուսն ասեց նորանց. Այն, որ սկզբից ձեզ հետ խօսում եմ։
  • 27Շատ բան ունիմ ձեզ համար խօսելու եւ դատելու. Բայց ինձ ուղարկողը ճշմարիտ է. եւ ես ինչ որ նորանից լսեցի, այն եմ խօսում աշխարհքի մէջ։
  • 28Չ’իմացան, թէ Հօր համար էր ասում նորանց։
  • 29Յիսուսն էլ ասեց նորանց. Երբոր մարդի Որդին կ’բարձրացնէք, այն ժամանակ կ’իմանաք, թէ ես եմ. Եւ իմ անձիցը ոչինչ չեմ անում. այլ ինչպէս իմ Հայրը սովորեցրեց ինձ, այն եմ խօսում։
  • 30Եւ ինձ ուղարկողն ինձ հետ է. ինձ մինակ չէ թողել Հայրը, որովհետեւ ես միշտ նորան հաճելի բաներն եմ անում։
  • 31Երբոր նա այս բաները խօսում էր, շատերը հաւատացին նորան։
  • 32Եւ Յիսուսն իրան հաւատացած Հրէաներին ասեց. Եթէ դուք իմ խօսքի մէջ կենաք, ճշմարտապէս իմ աշակերտներն էք։
  • 33Եւ ճշմարտութիւնը կ’ճանաչէք. Եւ ճշմարտութիւնը կ’ազատէ ձեզ։
  • 34Պատասխանեցին նորան. Մենք Աբրահամի զաւակ ենք, եւ ոչ ոքի երբէք չենք ծառայել. Դու ի՞նչպէս ես ասում, թէ ազատ կ’լինիք։
  • 35Յիսուսը պատասխանեց նորանց. Ճշմարիտ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ, թէ ամեն ով որ մեղք է գործում, մեղքի ծառայ է։
  • 36Ծառան էլ յաւիտեան չէ կենում տան մէջ. Որդին կենում է յաւիտեան։
  • 37Ուրեմն եթէ Որդին ազատէ ձեզ, յիրաւի ազատ կ’լինիք։
  • 38Գիտեմ որ Աբրահամի զաւակ էք. բայց ուզում էք ինձ սպանել. Որովհետեւ իմ խօսքը տեղ չ’ունի ձեզանում։
  • 39Ես ինչ որ տեսայ իմ Հօր մօտ, խօսում եմ. Եւ դուք՝ ինչ որ ձեր հօրիցը տեսաք, անում էք։
  • 40Պատասխանեցին եւ ասեցին նորան. Մեր Հայրն Աբրահամն է. Յիսուսը նորանց ասեց. Եթէ Աբրահամի որդիք լինէիք, Աբրահամի գործերը կ’գործէիք։
  • 41Բայց հիմա ուզում էք ինձ սպանել, մի մարդի, որ ճշմարտութիւնն եմ խօսել ձեզ. որ Աստուածանից լսեցի. Այդ բանն Աբրահամը չ’արաւ։
  • 42Դուք ձեր հօր գործերն էք անում. Եւ ասեցին նորան. Մենք պոռնկութիւնից չենք ծնուած. մէկ Հայր ունինք, այսինքն Աստուած.
  • 43Յիսուսն էլ նորանց ասեց. Եթէ ձեր հայրն Աստուած լինէր, ինձ կ’սիրէիք. որովհետեւ ես Աստուածանից դուրս ելայ եւ եկայ. Որովհետեւ ոչ թէ իմ անձիցն եկայ, այլ նա ուղարկեց ինձ։
  • 44Ի՞նչու համար իմ խօսքը չէք իմանում. Նորա համար որ դուք չէք կարող իմ խօսքը լսել։
  • 45Դուք ձեր սատանայ հօրիցն էք, եւ կամենում էք ձեր հօր ցանկութիւններն անել. Նա սկզբիցը մարդասպան էր, եւ ճշմարտութեան մէջ չ’կեցաւ, որովհետեւ ճշմարտութիւն չ’կայ նորանում. Երբոր սուտն է խօսում, իրաններիցն է խօսում, որովհետեւ ստախօս է եւ ստութեան հայրը։
  • 46Բայց ես, որովհետեւ ճշմարտութիւն եմ խօսում, ինձ չէք հաւատում։
  • 47Ձեզանից ո՞վ կարող է ինձ մեղքի համար յանդիմանել. Բայց եթէ ճշմարտութիւնն եմ ասում, ի՞նչու չէք հաւատում ինձ։
  • 48Աստուածանից լինողը Աստուծոյ խօսքերը լսում է. Նորա համար դուք չէք ականջ դնում, որ Աստուածանից չէք։
  • 49Հրէաները պատասխանեցին եւ ասեցին նորան. Չէ՞ որ մենք լաւ ենք ասում, թէ դու Սամարացի ես, եւ դեւ ունիս։
  • 50Յիսուսը պատասխանեց. Ես դեւ չ’ունիմ, այլ իմ Հօրը պատուում եմ, եւ դուք անպատուում էք ինձ։
  • 51Եւ ես իմ փառքը չեմ որոնում. Կայ որոնողը եւ դատողը։
  • 52Ճշմարիտ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. Եթէ մէկն իմ խօսքը պահէ, նա մահ չի տեսնիլ յաւիտեան։
  • 53Հրէաներն էլ ասեցին նորան. Հիմա իմացանք, որ դեւ ունիս. Աբրահամը մեռաւ եւ մարգարէներն էլ. Եւ դու ասում ես Եթէ մէկն իմ խօսքը պահէ, մահ չի ճաշակիլ յաւիտեան։
  • 54Մի՞թէ դու աւելի մեծ ես քան մեր հայր Աբրահամը, որ մեռաւ եւ մարգարէներն էլ մեռան. Դու քեզ ո՞վ ես անում։
  • 55Յիսուսը պատասխանեց. Եթէ ես իմ անձը փառաւորեմ, իմ փառքը ոչինչ է. Հայրն է ինձ փառաւորողը, որի համար դուք ասում էք, թէ ձեր Աստուածն է.
  • 56Եւ դուք չէք ճանաչում նորան. Բայց ես գիտեմ նորան. Եւ եթէ ասեմ, թէ ես չ’գիտեմ նորան, ձեզ նման ստախօս կ’լինիմ. Բայց ես գիտեմ նորան, եւ նորա խօսքը պահում եմ։
  • 57Աբրահամ՝ ձեր հայրը ցանկացաւ, որ իմ օրը տեսնէ, եւ տեսաւ, եւ ուրախացաւ էլ։
  • 58Հրէաները նորան ասեցին. Դու դեռ յիսուն տարեկան չես, եւ Աբրահամի՞ն տեսար։
  • 59Յիսուսը նորանց ասեց. Ճշմարիտ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. Աբրահամի լինելուց առաջ եմ ես։
← Ցանկ