ՄԱՐԿՈՍ3
- 1Եւ դարձեալ ժողովարանը մտաւ, եւ այնտեղ մի մարդ կար՝ ձեռքը չորացած։
- 2Եւ սպասում էին նորան՝ թէ արդեօք շաբաթ օրը կ’բժշկէ՞ նորան որ չարախօսեն նորանից։
- 3Եւ նա ասեց ձեռքը չորացած մարդին. Կանգնիր մէջտեղը։
- 4Եւ ասեց նորանց. Արժա՞ն է շաբաթ օրը բարի գործել՝ թէ չար գործել. Մի հոգի ապրեցնե՞լ՝ թէ սպանել. Իսկ նորանք լռեցին։
- 5Նա էլ բարկութիւնով չորս կողմովը նորանց մտիկ տալով՝ նորանց սրտերի կուրութեան համար տրտմած՝ այն մարդին ասեց. Ձեռքդ մեկնիր. Եւ նա մեկնեց, եւ նորա ձեռքը ողջացաւ ինչպէս միւսը։
- 6Եւ Փարիսեցիները շուտով դուրս գնացին Հերովդէսեանների հետ նորա դէմ խորհուրդ էին անում, թէ ինչպէս կորցնեն նորան։
- 7Եւ Յիսուսը իր աշակերտների հետ ծովի մօտ գնաց. Եւ շատ բազմութիւն նորա ետեւից գնում էին Գալիլեայից եւ Հրէաստանից,
- 8Եւ Երուսաղէմից, եւ Եդովմից, եւ Յորդանանի այն կողմիցը, եւ նորանք էլ որ Տիւրոսի եւ Սիդոնի շրջակայիցն էին, շատ բազմութիւն, երբոր լսում էին, թէ ինչ բաներ էր անում, նորա մօտ էին գալիս։
- 9Եւ իր աշակերտներին ասեց որ մի պզտիկ նաւ պատրաստ լինի իրան համար այն ամբոխի պատճառով, որ չ’նեղեն նորան։
- 10Որովհետեւ շատերին բժշկեց. Մինչեւ որ նորա վերայ էին թափվում, որ նորան դպչեն, որոնք որ ցաւ ունէին։
- 11Եւ պիղծ ոգիները երբոր նորան տեսնում էին, ընկնում էին նորա առաջը, աղաղակում էին եւ ասում,
- 12Թէ Դու Աստուծոյ Որդին ես. Եւ նա շատ սաստում էր նորանց, որ իրան չ’յայտնեն։
- 13Եւ վեր ելաւ սարը եւ իր մօտ կանչեց որոնց որ ինքը կամեցաւ. Եւ նորա մօտ գնացին։
- 14Եւ տասնեւերկու հոգի կարգեց, որ իր հետ լինին, եւ որ նորանց ուղարկէ՝ քարոզելու.
- 15Եւ նորանք իշխանութիւն ունենան ցաւերը բժշկելու՝ եւ դեւերը հանելու։
- 16Եւ Սիմօնի անունը Պետրոս դրաւ.
- 17Եւ Զեբեդեան Յակոբին՝ եւ Յակոբի եղբայր Յովհաննէսին. Եւ նորանց անունները Բաներեգէս դրաւ, որ է՝ Որոտմունքի որդիք.
- 18Եւ Անդրէասին, եւ Փիլիպպոսին, եւ Բարթողոմէոսին, եւ Մատթէոսին, եւ Թովմասին, եւ Յակոբոս Ալփեանին, եւ Թադէոսին, եւ Սիմօն Կանանացուն։
- 19Եւ Յուդա Իսկարիովտացուն, նա որ մատնեց էլ նորան։
- 20Եւ եկան տուն, եւ դարձեալ հաւաքուեցաւ ամբոխը, մինչեւ որ չ’կարողացան հաց էլ ուտել։
- 21Եւ նորա ընտանիքը լսելով դուրս եկան նորան բռնելու. որովհետեւ ասում էին թէ գժուել է։
- 22Եւ դպիրները որ Երուսաղէմիցն իջել էին, ասում էին, թէ Բէեղզեբուղ ունի, եւ թէ դեւերի իշխանովն է հանում դեւերը։
- 23Եւ նորանց իր մօտ կանչելով՝ առակներով ասում էր նորանց. Ի՞նչպէս սատանան կարող է սատանայ հանել։
- 24Եւ եթէ մի թագաւորութիւն իր միջումը բաժանուի, այն թագաւորութիւնը կարող չէ կենալ;
- 25Եւ եթէ մի տուն իր միջումը բաժանուի, այն տունը կարող չէ կենալ։
- 26Եւ եթէ սատանան իր անձի վերայ վերկացաւ եւ բաժանուած է, կարող չէ կենալ, այլ վերջացած է։
- 27Ոչ ոք կարող չէ մի զօրաւորի տունը մտնելով, նորա կարասիքը յափշտակել, եթէ առաջ այն զօրաւորին չ’կապէ, եւ ապա նորա տունը կ’յափշտակէ։
- 28Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ՝ թէ Մարդկանց որդիների ամեն մեղքերը եւ հայհոյանքները, որքան որ հայհոյեն էլ, կ’թողուին.
- 29Բայց ով որ Սուրբ Հոգուն հայհոյէ, յաւիտեան թողութիւն չի ունենալ. Այլ յաւիտենական դատապարտութեան պարտական կ’լինի։
- 30Որովհետեւ ասում էին, թէ պիղծ ոգի կայ նորանում։
- 31Եւ յետոյ նորա եղբարքը եւ մայրը եկան, եւ դուրսը կանգնած՝ նորա մօտ ուղարկեցին կանչեցին նորան։
- 32Եւ ժողովուրդը նորա չորս կողմովը նստած էր. Եւ ասեցին նորան. Ահա մայրդ եւ եղբարքդ դուրսը քեզ ուզում են։
- 33Եւ նա նորանց պատասխանեց եւ ասեց. Ո՞վ է իմ մայրը կամ իմ եղբարքը։
- 34Եւ իր չորս կողմովը նստածներին մտիկ տուաւ եւ ասեց. Ահա իմ մայրը եւ իմ եղբարքը.
- 35Որովհետեւ ով որ կատարէ Աստուծոյ կամքը, նա է իմ եղբայրը եւ քոյրը եւ մայրը։