ՄԱՐԿՈՍ11
- 1Եւ երբոր Երուսաղէմին մօտեցան՝ Բեթփագէ եւ Բեթանիա՝ Ձիթենեաց սարի մօտ, իր աշակերտներից երկուսին ուղարկեց։
- 2Եւ ասեց նորանց. Գնացէք այդ ձեր առաջի գիւղը. Եւ շուտով երբոր նորա մէջ մտնէք, մի կապած աւանակ կ’գտնէք որի վերայ ոչ ոք չէ նստած. Նորան արձակեցէք բերէք։
- 3Եւ եթէ մէկը ձեզ ասէ. Ի՞նչու համար էք այդ անում. Ասեցէք՝ թէ նա պէտք է Տիրոջը. Եւ շուտով նորան այստեղ կ’ուղարկէ։
- 4Գնացին, եւ աւանակը գտան դուրսը փողոցի մէջ դռան մօտ կապած, եւ նորան արձակեցին։
- 5Եւ այնտեղ կանգնածներից ոմանք ասեցին նորանց. Ի՞նչ էք անում դա, որ արձակում էք այդ աւանակը։
- 6Նորանք էլ ասեցին նորանց, ինչպէս Յիսուսը հրամայել էր. Եւ թոյլ տուին նորանց։
- 7Եւ աւանակը Յիսուսի մօտ բերին. Եւ իրանց հանդերձները նորա վերայ գցեցին, եւ նա նորա վերայ նստեց։
- 8Շատերն էլ իրանց հանդերձները ճանապարհին փռում էին, ուրիշներն էլ ծառերիցը ճիւղեր էին կտրում եւ ճանապարհին փռում։
- 9Եւ առաջից գնացողները եւ ետեւից եկողները աղաղակում էին եւ ասում, Ովսաննա. օրհնեալ է Տիրոջ անունով եկողը.
- 10Օրհնեալ է Տիրոջ անունով մեր Դաւիթ հօր եկող թագաւորութիւնը. Ովսաննա ’ի բարձունս։
- 11Եւ Յիսուսը մտաւ Երուսաղէմ՝ եւ տաճարի մէջ. Եւ չորս կողմով ամեն բանի մտիկ տուաւ. Եւ որովհետեւ արդէն իրիկուայ ժամանակ էր, դուրս գնաց Բեթանիա տասնեւերկուսի հետ։
- 12Եւ հետեւեալ օրն երբոր Բեթանիայից դուրս էին գալիս, նա սովեց։
- 13Եւ հեռուանց մի թզի ծառ տեսնելով, որ տերեւներ ունէր, գնաց թէ արդեօք նորա վերայ մի բան կ’գտնէ՞. Եւ երբոր եկաւ, մի բան չ’գտաւ բայց միայն տերեւներ. Որովհետեւ թզի ժամանակ չէր։
- 14Յիսուսը պատասխանեց եւ ասեց նորան. Այլ եւս ոչ ոք քեզանից յաւիտեան պտուղ չ’ուտէ. Եւ նորա աշակերտները լսում էին։
- 15Եւ եկան Երուսաղէմ. Եւ Յիսուսը տաճարը մտաւ, սկսեց դուրս հանել տաճարումը ծախողներին եւ առնողներին. Եւ ստակ փոխողների սեղանները, եւ աղաւնի ծախողների աթոռները կործանեց։
- 16Եւ չէր թողում, որ մէկը մի անօթ անցկացնէ տաճարի միջով։
- 17Եւ սովորեցնում էր եւ ասում նորանց, Գրուած չէ՞ թէ Իմ տունը աղօթքի տուն պիտի կոչուի ամեն ազգերի համար, իսկ դուք աւազակների բոյն արիք դորան։
- 18Եւ դպիրները եւ քահանայապետները լսեցին, եւ ուզում էին թէ ի՞նչպէս կորցնեն նորան. Որովհետեւ վախենում էին նորանից. Որովհետեւ բոլոր ժողովուրդը նորա վարդապետութեան վերայ զարմացել էր։
- 19Եւ երբոր իրիկուն եղաւ, քաղաքիցը դուրս եկաւ։
- 20Եւ առաւօտանց անցնելիս տեսան այն թզի ծառն արմատիցը չորացած։
- 21Եւ Պետրոսը յիշելով ասեց նորան. Ռաբբի, տես այն թզենին, որ անիծեցիր, չորացաւ։
- 22Եւ Յիսուսը պատասխանեց եւ ասեց նորանց. Աստուծոյ հաւատքն ունեցէք։
- 23Որովհետեւ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ, թէ ով որ այս սարին ասէ՝ Վեր կաց եւ ծովն ընկիր, եւ իր սրտումն չ’երկմտի, բայց հաւատայ՝ թէ ինչ որ ասում է՝ կ’լինի նորան, կ’լինի ինչ որ ասէ։
- 24Սորա համար ասում եմ ձեզ թէ Ամեն ինչ որ աղօթք անելով խնդրէք, հաւատացէք թէ կառնէք, եւ կլինի ձեզ։
- 25Եւ որ ժամանակ որ կանգնէք՝ աղօթք անէք, ներեցէք եթէ մէկի դէմ բան ունենաք. Որպէս զի ձեր Հայրն էլ՝ որ երկնքումն է, ձեր յանցանքը թողէ ձեզ։
- 26Բայց եթէ դուք չ’ներէք, ձեր հայրն էլ որ երկնքումն է, ձեր յանցանքը չի ներիլ ձեզ։
- 27Եւ դարձեալ Երուսաղէմ եկան. Եւ նա տաճարումը ման գալիս, քահանայապետները եւ դպիրները եւ ծերերը նորա մօտ եկան.
- 28Եւ ասեցին նորան. Ի՞նչ իշխանութիւնով ես անում այդ բաները. Եւ ո՞վ տուաւ քեզ այդ իշխանութիւնը որ այդ բաներն անես։
- 29Յիսուսն էլ պատասխանեց եւ ասեց նորանց. Ես էլ ձեզանից մէկ բան հարցնեմ ու ինձ պատասխան տուէք, եւ ես էլ կասեմ ձեզ՝ թէ ի՞նչ իշխանութիւնով եմ անում այս բաները։
- 30Յովհաննէսի մկրտութիւնն երկնքի՞ցն էր, թէ մարդկանցից, պատասխան տուէք ինձ։
- 31Եւ իրար հետ միտք էին անում եւ ասում. Եթէ ասենք՝ Երկնքից, կասէ, Ապա ի՞նչու չ’հաւատացիք նորան։
- 32Այլ թէ ասենք՝ Մարդկանցից, ժողովրդիցը վախենում ենք. Որովհետեւ ամենքը ընդունում էին Յովհաննէսին՝ թէ իրաւի մարգարէ էր։
- 33Եւ պատասխանեցին եւ ասեցին Յիսուսին. Չ’գիտենք։ Յիսուսն էլ նորանց պատասխանեց եւ ասեց. Ես էլ չեմ ասիլ ձեզ, թէ ի՞նչ իշխանութիւնով եմ անում այս բաները։