ՈՂԲ ԵՐԵՄԻԱՅԻ1
- 1Ի՜նչպէս առանձին է նստում բազմամարդ քաղաքը, որբեւայրիի պէս է դառել ազգերի մէջ մեծը, գաւառներում իշխանուհի եղողը հարկատու է դառել։
- 2Դառնապէս լաց է լինում գիշերը եւ նորա արտասուքը նորա այտերի վերայ է, մխիթարող չ’ունի նա իր բոլոր սիրելիներից. Նորա բոլոր ընկերները խաբեցին նորան, թշնամիներ եղան նորա համար։
- 3Գերի գնաց Յուդան տառապանքից եւ շատ ծառայութիւնից, նա բնակվում է ազգերի մէջ, հանգստութիւն չէ գտել, նորա բոլոր հալածողները հասան նորան նեղութիւնների մէջ։
- 4Սիօնի ճանապարհները սուգ են անում տօնի եկողներ չ’լինելով, նորա բոլոր դռները ամայացած են, նորա քահանաները հեծում են, նորա կոյսերը տրտմած են, եւ ինքը տխրած է։
- 5Նորա նեղիչները գլխաւոր եղան, նորա թշնամիքը յաջողուեցան, որովհետեւ Տէրը նորան տրտմեցրել է նորա յանցանքների շատութեան համար. Նորա երեխայքը գերի գնացին թշնամիի առաջին։
- 6Եւ հեռացաւ Սիօնի աղջկանց բոլոր վայելչութիւնը, նորա իշխանները ճարակ չ’գտնող եղջերուների նման եղան. Եւ տկարացած գնում են հալածողի առաջին։
- 7Երուսաղէմը յիշեց իր տառապանքի եւ թշուառութեան օրերում իր բոլոր վայելչութիւնները, որ ունէր վաղ ժամանակներից, երբոր իր ժողովուրդը թշնամիի ձեռքն ընկաւ, եւ օգնող չ’ունէր, թշնամիները տեսան նորան, ծիծաղեցին նորա կործանումի վերայ։
- 8Երուսաղէմը ծանր մեղանչեց, դորա համար զզուելի է համարվում, նորա բոլոր պատուողները անարգում են նորան, որովհետեւ տեսան նորա մերկութիւնը, նա ինքն էլ է հեծում, եւ ետ դառնում։
- 9Նորա պղծութիւնները իր քղանցքների վերայ է. նա չ’յիշեց իր վերջը. Եւ զարմանալի կերպով ցածացաւ, մխիթարիչ չ’ունի. Նայիր, ով Տէր, իմ տառապանքին, որ հպարտացաւ թշնամին։
- 10Թշնամին մեկնեց իր ձեռքը նորա բոլոր ցանկալի բաներին, որովհետեւ տեսաւ հեթանոսներին, որ մտան իր սրբարանը, որն որ դու պատուիրել էիր, որ քո ժողովքի մէջ չ’մտնեն.
- 11Նորա բոլոր ժողովուրդը հեծում է հաց ուզելով, իրանց ցանկալիքը տալիս են ուտելիքի՝ սիրտը ուժովցնելու համար. Տես, ով տէր, եւ նայիր, որ ես անարգանք եմ դառել։
- 12Չէ՞ք տեսնում, ով բոլոր ճանապարհով անցնողներ, նայեցէք եւ տեսէք թէ արդեօք կա՞յ մի ցաւ իմ ցաւի նման, որ եկաւ ինձ վերայ, որին տրտմեցրել է Տէրը իր բորբոքած բարկութեան օրումը։
- 13Նա բարձրիցը կրակ ուղարկեց իմ ոսկորների մէջ, որ նորանց տիրէ, ոտներիս ցանց տարածեց, ինձ ետ դարձրեց, ամայի տարաւ ինձ՝ բոլոր օրը հիւանդոտ։
- 14Իմ յանցանքի լուծը նորա ձեռովը կապուեցաւ, նորանք հիւսուեցան՝ վեր ելան իմ պարանոցի վերայ. Նա նուաճել է իմ ոյժը. Տէրը ինձ մատնել է ձեռների, որ չեմ կարող կանգնել։
- 15Տէրը անարգեց իմ բոլոր զօրաւորներին իմ միջումը, ինձ վերայ ժողովք կանչեց իմ երիտասարդներին կոտրելու համար, հնձան կոխեց Տէրը Յուդայի կոյս աղջկայ համար։
- 16Սորանց համար ես լաց եմ լինում, աչքերս՝ աչքերս ջուր են թափում, որ հեռացել է ինձանից մխիթարիչը՝ իմ սիրտը հանգստացնողը, իմ որդիքը նուաղեցան, որովհետեւ թշնամին զօրացաւ։
- 17Սիօնը մեկնում է իր ձեռները, բայց մխիթարող չ’կայ նորա համար. Տէրը պատուիրեց Յակոբի մասին, որ նեղիչներ լինեն նորա շուրջը. Երուսաղէմը դաշտանաւոր կին դառաւ նորանց մէջ։
- 18Արդար է Տէրը, որովհետեւ ես նորա դէմ անհնազանդ եղայ, մէկ լսեցէք, ով բոլոր ժողովուրդներ, եւ տեսէք իմ ցաւը, իմ կոյսերն ու իմ երիտասարդները գերի գնացին։
- 19Կանչեցի իմ սիրելիներին, նորանք ինձ խաբեցին, քահանաներս ու ծերերս քաղաքումը վախճանուեցան. Երբոր կերակուր էին որոնում իրանց համար, որ իրանց սիրտը ուժովացնեն։
- 20Նայիր, ով Տէր, որ նեղութեան մէջ եմ, աղիքներս գալարվում են, սիրտս տակնուվերայ է ներսումս, որովհետեւ սաստիկ ապստամբել եմ, դրսից սուրն է ինձ անզաւակ անում, ներսիցը՝ ինչպէս մահ։
- 21Լսեցին որ ես հառաչում եմ, բայց մխիթարիչ չ’ունիմ. Իմ բոլոր թշնամիները լսեցին իմ թշուառութիւնը, ուրախացան որ դու արիր. դու բերում ես այն օրը որ կանչեցիր, որ նորանք էլ ինձ պէս դառնան։
- 22Նորանց բոլոր չարութիւնը քո առաջը գայ, եւ նորանց այնպէս արա ինչպէս ինձ արիր իմ բոլոր յանցանաց համար, որ իմ հառաչանքները շատ են եւ սիրտս նուաղած է։