ԵՐԵՄԻԱ13
- 1Այսպէս ասեց ինձ Տէրը. Գնա եւ քեզ համար մի քթանի գօտի գնիր եւ նորան մէջքդ կապիր, եւ նորան ջուրը չ’կոխես։
- 2Եւ ես գնեցի գօտին Տիրոջ խօսքի համեմատ եւ մէջքիս կապեցի։
- 3Եւ Տիրոջ խօսքն երկրորդ անգամ եղաւ ինձ ասելով.
- 4Առ քո գնած գօտին որ մէջքիդ է, եւ վեր կաց գնա Եփրատը, եւ թագցրու այնտեղ վէմի ծակումը։
- 5Եւ ես գնացի ու թագցրի նորան Եփրատի մօտ, ինչպէս որ Տէրն ինձ պատուիրել էր։
- 6Եւ եղաւ որ շատ ժամանակ անցնելուց յետոյ Տէրն ինձ ասեց. Վեր կաց գնա Եփրատը եւ վեր առ այնտեղից այն գօտին, որ ես քեզ հրամայեցի թագցնել այնտեղ։
- 7Եւ ես գնացի Եփրատը եւ քանդեցի եւ վեր առայ գօտին այն տեղից, ուր որ ես նորան թագցրել էի. Բայց ահա գօտին փտել էր եւ ոչ մի բանի պիտանի չէր։
- 8Եւ Տիրոջ խօսքն եղաւ ինձ ասելով.
- 9Տէրն այսպէս է ասում. Այսպէս պիտի փչացնեմ Յուդայի հպարտութիւնը եւ Երուսաղէմի մեծ հպարտութիւնը։
- 10Այս չար ժողովուրդը, որ չէ ուզում լսել իմ խօսքերին, որ վարվում են իրանց սրտի կամակորութիւնովը, եւ գնում են ուրիշ աստուածների ետեւից, որ ծառայեն նորանց եւ երկրպագութիւն անեն նորանց, նորանք այս գօտիի պէս պիտի դառնան, որ ոչ մի բանի պիտանի չէ։
- 11Որովհետեւ ինչպէս որ գօտին փակած է մարդիս մէջքին, այնպէս էլ ես փակցրել էի ինձ բոլոր Իսրայէլի տունը, եւ բոլոր Յուդայի տունը, ասում է Տէրը, որ ինձ համար ժողովուրդ լինեն եւ անուն եւ փառք ու պարծանք. Բայց նորանք չ’լսեցին։
- 12Եւ ասիր նորանց այս խօսքը. Այսպէս է ասում Իսրայէլի Տէր Աստուածը. Ամեն տիկ պիտի լցուի գինիով. Բայց նորանք քեզ ասելու են. Մի՞թէ մենք բնաւ չ’գիտէինք, որ ամեն տիկ գինիով կ’լցուի։
- 13Բայց դու ասիր նորանց. Այսպէս է ասում Տէրը. Ահա ես պիտի արբածութիւնով լցնեմ այս երկրի բոլոր բնակիչներին եւ այն թագաւորներին, որ նստում են Դաւիթի աթոռի վերայ, եւ քահանաներին ու մարգարէներին, եւ Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներին։
- 14Եւ պիտի կոտրատեմ մէկզմէկով, եւ հայրերին ու որդիներին միասին, ասում է Տէրը. Ոչ պիտի գթամ եւ ոչ խնայեմ, եւ ես չեմ ողորմելու՝ այլ նորանց բնաջինջ եմ անելու։
- 15Լսեցէք եւ ականջ դրէք, մի հպարտանաք. Որովհետեւ Տէրն է խօսում։
- 16Փառք տուէք ձեր Տէր Աստուծուն, դեռ չխաւարած, եւ դեռ ձեր ոտքերը մթութեան սարերի վերայ չ’գլորած, եւ դուք կ’սպասէք լոյսի, բայց նա նորան մահուան ստուեր կ’շինէ, եւ թանձր մէգ կ’դարձնէ։
- 17Բայց եթէ չ’լսէք սորան, իմ հոգին ծածուկ տեղերում պիտի լաց լինի հպարտութեան համար, եւ պիտի արտասուքով արտասուէ եւ աչքս արտասուք պիտի թափէ. Որովհետեւ Տիրոջ հօտը գերի առնուեցաւ։
- 18Ասիր թագաւորին եւ թագուհիին. Խոնարհուեցէք, ցած նստեցէք, որովհետեւ իջել է ձեր գլխից ձեր փառքի թագը։
- 19Հարաւային քաղաքները կղպուեցան եւ բացող չ’կայ, բոլոր Յուդան գերութեան գնաց, ամբողջապէս գերի գնաց։
- 20Բարձրացրէք ձեր աչքերը եւ տեսէք հիւսիսից եկողներին, ո՞ւր է քեզ տրուած հօտը՝ քո փառքի խաշինքները։
- 21Ի՞նչ պիտի ասես երբոր քեզ այցելութիւն անէ. Եւ դու ես նորանց սովորեցրել քեզ վերայ գլխաւոր իշխաններ լինելու. Մի՞թէ քեզ ցաւեր չեն բռնելու ծննդական կնկայ նման։
- 22Եւ եթէ ասես քո սրտումը. Այս բաներն ի՞նչու համար են ինձ հանդիպել. Քո անօրէնութեան շատութիւնիցը բացուեցան քո քղանցքը, բաց եղան քո գարշապարները։
- 23Մի՞թէ Եթէովպացին կ’փոխէ իր մորթը, կամ ինձը՝ իր խայտուցները, որ դուք էլ կարողանայիք բարութիւն անել, որ սովորած էք չարութիւն անելու։
- 24Եւ ես նորանց պիտի ցրիւ տամ ինչպէս մղեղ, որ տարվում է անապատի քամիիցը։
- 25Սա քո վիճակն է՝ քո մասն ու բաժինը իմ կողմից, ասում է Տէրը, որ դու ինձ մոռացար եւ ստութեան ապաւինեցիր։
- 26Ուրեմն ես էլ վեր հանեցի քո քղանցքը քո երեսի վերայ, եւ երեւեցաւ քո անարգանքը։
- 27Եւ ես շնութիւնները եւ վրնջիւնները, քո գարշելի պոռնկութիւնը՝ դաշտի բլուրների վերայ տեսել եմ, այսինքն քո պղծութիւնները. Վա՜յ քեզ, Երուսաղէմ. Դու քեզ չես մաքրում. Էլ մինչեւ ե՞րբ։