ԵՍԱՅԻԱ14
- 1Որովհետեւ Տէրը ողորմելու է Յակոբին, եւ միւսանգամ ընտրելու է Իսրայէլին, եւ նորանց հանգստացնելու է իրանց երկրի վերայ, եւ օտարազգիք պիտի յարեն նորանց եւ միանան Յակոբի տան հետ։
- 2Եւ ժողովուրդներն առնելու են նորանց եւ տանելու են իրանց տեղը. Եւ Իսրայէլի տունը պիտի ժառանգէ նորանց Տիրոջ հողի վերայ. Իբրեւ ծառաներ եւ աղախիններ, եւ նորանք գերի պիտի անեն իրանց գերեվարներին, եւ տիրեն իրանց վերայ բռնացողներին։
- 3Եւ լինելու է, որ երբ Տէրը քեզ կ’հանգստացնէ քո աշխատութիւնիցը, քո տանջանքիցը, եւ այն ծանր ծառայութիւնիցը, որով դու ծառայ էիր եղած,
- 4Այն ժամանակ այս առակը խօսես Բաբիլոնի թագաւորի մասին եւ ասես. Ի՜նչպէս է դադարել բռնաւորը, դադարե՜ց տանջարանը։
- 5Տէրը կոտրել է ամբարիշտների գաւազանը, իշխանաւորների մահակը.
- 6Որ սրտմտութեամբ զարկում էր ազգերին անդադար հարուածներով, որ բռնանում էր բարկութեամբ ժողովուրդների վերայ անզուսպ հալածանքով։
- 7Հանգստացել հանդարտել է բոլոր երկիրը. Նորանք գոչում են ցնծութեամբ։
- 8Մայրերն էլ են ուրախանում քեզ համար եւ Լիբանանի եղեւիններն էլ. Քանի որ դու պառկել ես՝ փայտ կտրողը վեր չէ եկել մեզ վերայ։
- 9Դժոխքը տակիցը դղրդաց քեզ համար քո գալուստը դիմաւորելու. Նա քրքրեց քեզ համար ուրուականներին՝ երկրի բոլոր իշխաններին, վեր կանգնեցրեց իրանց աթոռներիցը ազգերի բոլոր թագաւորներին։
- 10նորանք ամենքը քեզ պատասխանում են եւ ասում. Դո՞ւ էլ տկարացար մեզ նման, մեզ նման եղա՞ր։
- 11Դժոխքն իջաւ քո փառքը՝ քո տաւիղների հնչմունքները. Տակիդ տարածուած ճճիներ, եւ քո ծածկոցը որդերն են։
- 12Ի՜նչպէս վայր ընկար երկնքից, ով առաւօտը ծագող Արուսեակ. Կտրուեցա՜ր՝ գետինն ընկար, ով ազգեր նկուն անողդ։
- 13Բայց ինքդ ասել էիր քո սրտումը. Վեր կ’ելնեմ երկինքը, Աստուծոյ աստղերից բարձր կ’դնեմ իմ աթոռը, կ’նստեմ աստուածների ժողովի սարի վերայ հիւսիսի ծայրերումը։
- 14Վեր կ’ելնեմ ամպերի բարձրութիւնների վերայ, Բարձրելոյն կ’նմանուեմ։
- 15Բայց դու դժոխքն ես իջել, գուբի խորխորատները։
- 16Քեզ տեսնողները հիանալու են քեզ վերայ եւ դնդղելու. Այն մարդը սա՞ է, որ սարսեցնում էր երկիրը, դողացնում էր թագաւորութիւնները.
- 17Աշխարքս անապա՞տ էր դարձնում, եւ նորա քաղաքները աւերա՞կ էր անում. Եւ նորա գերիներին չէ՞ր արձակում տուն գնալու։
- 18Բոլոր ազգերի թագաւորները, ամենքը պառկած են փառքով իրանց տներումը։
- 19Բայց դու տարագրուեցար քո գերեզմանիցը գարշելի ընձիւղի պէս, հագնուած՝ սրով խոցուած մեռելներով, որ իջնում են գուբի քարերի մօտ ոտնահար դիակի պէս։
- 20Դու թաղումով չ’միացար նորանց հետ, որովհետեւ դու քանդեցիր քո երկիրը, սպանեցիր քո ժողովուրդը. չարերի սերունդը պիտի չ’յիշուի յաւիտեան։
- 21Նորա որդկանց համար կոտորում պատրաստեցէք իրանց հայրերի անօրէնութեան համար. Որ վեր չ’կենան եւ երկիրը ժառանգեն, եւ աշխարհի երեսը լցնեն քաղաքներով։
- 22Եւ ես վեր եմ կենալու նորանց դէմ, ասում է Զօրաց Տէրը, եւ բնաջինջ եմ անելու Բաբիլոնի անունն ու մնացորդը, եւ զաւակն ու սերունդը, ասում է Տէրը։
- 23Եւ նորան շինելու եմ ոզնիների ժառանգութիւն եւ ջրերի լճակներ. Եւ նորան աւելելու եմ կորստեան աւելով, ասում է Զօրաց Տէրը։
- 24Զօրաց Տէրը երդում է արել եւ ասել. Անշուշտ ինչպէս որ խորհել եմ՝ այնպէս կ’լինի, եւ ինչպէս որ որոշել եմ՝ նա կ’կատարուի.
- 25Որ Ասորեստանցիին կոտրեմ իմ երկրումը, եւ իմ սարերի վերայ ոտնակոխ եմ անելու նորան, եւ կ’հեռանայ նորանց վերայից նորա լուծը, եւ նորա բեռը կ’հեռանայ նորանց ուսիցը։
- 26Սա է այն որոշումը, որ որոշուել է բոլոր երկրի համար, եւ սա է այն ձեռքը, որ մեկնուած է բոլոր ազգերի վերայ։
- 27Որովհետեւ Զօրաց Տէրը որոշեց, եւ ո՞վ կարող է արգելել, եւ նորա ձեռքը մեկնուած է. Եւ ո՞վ կարող է նորան ետ դարձնել։
- 28Աքազ թագաւորի մեռած տարին եղաւ այս պատգամը։
- 29Մի ուրախանար բոլորովին, ով Փղշտացիների երկիր, որ քեզ զարկողի գաւազանը կոտրուեցաւ. Որովհետեւ օձի արմատիցը քարբ է դուրս գալու, եւ նորա պտուղը թռչող վիշապ է լինելու։
- 30Եւ կերակրուելու են աղքատների անդրանիկները, եւ չքաւորները ապահով պիտի պառկեն, եւ ես քո արմատը պիտի սովով մեռցնեմ. Եւ նա պիտի սպանէ քո մնացորդը։
- 31Ողբա, ով դուռ. Աղաղակիր, ով քաղաք. Հալումաշ պիտի լինիս դու բոլորովին, ով Փղշտացիների երկիր։ Որովհետեւ հիւսիսից մի ծուխ է գալիս, եւ բաժանուողը չ’կայ նորա խումբերումը։
- 32Եւ ի՞նչ կ’պատասխանեն ազգերի պատգամաւորները, որ Տէրը հաստատեց Սիօնի հիմունքը, եւ նորա ժողովրդի խեղճերը այնտեղ պիտի ապաստանուին։