ԵԼԻՑ18
- 1Եւ Մովսէսի աներ՝ Մադիամի քուրմ Յոթորը լսեց այն ամենը որ Աստուած արաւ Մովսէսին եւ իր Իսրայէլ ժողովրդին, եւ թէ Եհովան Եգիպտոսիցը հանեց Իսրայէլին։
- 2Եւ Մովսէսի աներ Յոթորը առաւ Մովսէսի կնիկ Սեպփօրային, նորան ետ ուղարկելուց յետոյ.
- 3Եւ նորա երկու որդիքը՝ որոնց մէկի անունը Գերսամ էր, որովհետեւ ասել էր, Պանդուխտ եղայ օտար երկրում.
- 4Եւ միւսի անունը Եղիազար էր, որովհետեւ ասել էր, Իմ հօր Աստուածը իմ օգնականն էր, եւ ինձ Փարաւօնի սուրիցն ազատեց։
- 5Եւ Մովսէսի աներ՝ Յոթորը նորա որդիներովը եւ նորա կնոջովը եկաւ Մովսէսի մօտ դէպի անապատը՝ ուր որ նա բանակ էր տուել Աստուծոյ սարումը,
- 6Եւ ասեց Մովսէսին. Ես՝ քո աներ՝ Յոթորը քեզ մօտ եմ գալիս, նաեւ քո կինը եւ նորա երկու որդիքը նորա հետ։
- 7Եւ Մովսէսն իր աներին դիմաւորելու ելաւ, եւ խոնարհութիւն արաւ, եւ համբուրեց նորան. Եւ իրար ողջութիւնը հարցրին՝ եւ վրանը մտան։
- 8Եւ Մովսէսն իր աներին պատմեց այն ամենը՝ որ Եհովան արաւ Փարաւօնին եւ Եգիպտացիներին՝ Իսրայէլի պատճառով, այն բոլոր աշխատութիւնը որ ճանապարհին քաշել էին, եւ Եհովան նորանց ազատել էր։
- 9Եւ Յոթորն ուրախացաւ այն բոլոր բարութիւնների համար՝ որ Եհովան արել էր Իսրայէլին, որ փրկել էր նորան Եգիպտացիների ձեռքիցը։
- 10Եւ Յոթորն ասեց. Օրհնեալ լինի Եհովան՝ որ ազատեց ձեզ Եգիպտացիների ձեռքիցը եւ Փարաւօնի ձեռքիցը, որովհետեւ ազատեց ժողովրդին Եգիպտացիների ձեռքի տակիցը։
- 11Հիմա գիտեմ որ Եհովան բոլոր աստուածներից մեծ է՝ հէնց այն բանում, որով Եգիպտացիք հպարտանում էին նորանց դէմ։
- 12Եւ Մովսէսի աներ Յոթորը ողջակէզ եւ զոհեր բերաւ Աստուծոյն, եւ Ահարօնն ու Իսրայէլի բոլոր ծերերը Մովսէսի աների հետ եկան Աստուծոյ առաջին հաց ուտելու։
- 13Եւ եղաւ որ հետեւեալ օրը Մովսէսը նստեց ժողովուրդը դատելու, եւ ժողովուրդը առաւօտից մինչեւ իրիկուն Մովսէսի մօտ կանգնած էր։
- 14Եւ Մովսէսի աները տեսաւ ամենն ինչ որ անում էր Մովսէսը ժողովրդին, եւ ասեց. Ի՞նչ է այս բանը՝ որ դու անում ես ժողովրդին. Ինչո՞ւ ես դու մենակ նստում, եւ բոլոր ժողովուրդը կանգնում է առաւօտից մինչեւ իրիկուն քեզ մօտ։
- 15Եւ Մովսէսն ասեց իր աներին. Թէ ժողովուրդը գալիս է ինձ մօտ Աստուածանից դատաստան հարցնելու։
- 16Երբոր նորանք մի բան են ունենում՝ գալիս են ինձ մօտ, եւ ես նորանց մէջ տեղը դատաստան եմ անում եւ Աստուծոյ կանոնները եւ նորա օրէնքները նորանց հասկացնում։
- 17Եւ Մովսէսի աներն ասեց նորան. Քո արածը լաւ բան չէ։
- 18Այդպէս անպատճառ դու էլ կ’մաշուիս, եւ քեզ հետ եղած այս ժողովուրդն էլ. Որովհետեւ այս բանը քեզ համար շատ ծանր է. դու մենակ չես կարող անել այս։
- 19Հիմա լսիր իմ խօսքին. Ես քեզ խրատ եմ տալիս, եւ Աստուած քեզ հետ կ’լինի։ Ժողովրդի համար դու գնա Աստուծոյ առաջը. Եւ դատերը դու ներկայացրու Աստուծոյն.
- 20Եւ սովորեցրու նորա կանոններն ու օրէնքները. Եւ հասկացրու նորանց իրանց գնալու ճանապարհը եւ իրանց անելու գործը։
- 21Եւ դու բոլոր ժողովրդիցը կարող մարդիկ՝ Աստուածանից վախող՝ հաւատարիմ՝ ագահութիւնը ատող մարդիկ ընտրիր, եւ հազարապետներ, հարիւրապետներ, յիսնապետներ եւ տասնապետներ դիր նորանց վերայ։
- 22Եւ ամեն ժամանակ թող նորանք դատեն ժողովրդին. Եւ ամեն մեծ բան որ լինի քեզ ներկայացնեն, եւ ամեն փոքր բանը նորանք դատեն. Եւ քո վերայիցը բեռը թեթեւացրու եւ նորանք քեզ հետ թող կրեն։
- 23Եթէ այս անես, եւ Աստուած էլ քեզ պատուիրէ, այն ժամանակ կարող կ’լինիս կանգնել, եւ բոլոր այս ժողովուրդն էլ խաղաղութեամբ իրանց տեղը կ’գնան։
- 24Եւ Մովսէսն իր աների խօսքին լսեց, եւ նորա բոլոր ասածն արաւ։
- 25Եւ Մովսէսը բոլոր Իսրայէլիցը կարող մարդիկ ընտրեց, եւ նորանց ժողովրդի վերայ գլխաւորներ այսինքն հազարապետներ՝ հարիւրապետներ՝ յիսնապետներ եւ տասնապետներ կարգեց։
- 26Եւ ամեն ժամանակ նորանք էին դատում ժողովրդին. Դժուար բանը Մովսէսին էին բերում, բայց ամեն փոքր բանը իրանք էին դատում։
- 27Եւ Մովսէսն իր աներին ճանապարհ դրաւ, եւ նա իր երկիրը գնաց։