ՅՈԲ3
- 1Նորանից յետոյ Յոբը բացաւ իր բերանը եւ անիծեց իր օրը։
- 2Եւ Յոբը պատասխանելով ասեց.
- 3Կորչի այն օրը որ ես ծնուեցի, եւ այն գիշերը՝ որ ասեց թէ՝ Արու զաւակ գոյացաւ։
- 4Այն օրը խաւար լինի, Աստուած նորան չ’որոնէ վերեւից, եւ նորա վերայ լոյս չ’ծագէ։
- 5Խաւարն ու մահուան ստուերը նորան սեփհականեն. Ամպը նստի նորա վերայ. Օրուան մէգը նորան զարհուրեցնէ։
- 6Այն գիշերը՝ մառախուղը տանէ նորան. Չ’ուրախանայ նա տարուայ օրերի հետ. Ամիսների թիւի մէջը չ’մտնէ։
- 7Ահա այն գիշերը ամայի մնայ. Ուրախութիւն չ’մտնէ նորա մէջը։
- 8Նորան անիծեն օրն անիծողները, որոնք պատրաստ են Լեւիաթանին զարթեցնելու։
- 9Նորա արշալոյսի աստղերը խաւարուին, լուսի սպասէ, եւ չ’լինի. Եւ արեւագալի թարթիչները չ’տեսնէ.
- 10Որ չ’գոցեց իմ ծնողի արգանդի դռները, եւ չ’ծածկեց տառապանքն իմ աչքերից։
- 11Ի՞նչու համար ծնողիս արգանդումը չ’մեռայ. Որովայնից ելած չ’վախճանուեցայ։
- 12Ի՞նչու համար ծունկերն ինձ դիմաւորեցին, եւ ի՞նչու ստինքը, որ ես ծծեմ։
- 13Որովհետեւ հիմա պառկած էի եւ կ’հանգչէի, կ’քնանայի. Ուրեմն հանգիստ կ’լինէի,
- 14Թագաւորների եւ երկրի խորհրդականների հետ, որոնք աւերակներ շինեցին իրանց համար.
- 15Կամ ոսկի ունեցող իշխանների հետ. Որոնք իրանց տները լցրին արծաթով.
- 16Կամ թաղուած վիժածի նման՝ որ չէի լինիլ, այն մանուկների նման, որոնք լոյս չ’տեսան։
- 17Այնտեղ ամբարիշտները դադարում են չարանալուց, եւ այնտեղ հանգչում են ուժից ընկածները.
- 18Կապուածները հանգստանում են միասին, հարկահանի ձայնը չեն լսում.
- 19Փոքրը եւ մեծը այնտեղ են, ծառան էլ ազատ է իր տիրոջից։
- 20Նա ի՞նչու համար է թշուառին լոյս տալիս, եւ դառնահոգիներին՝ կեանք.
- 21Որոնք սպասում են մահուան, եւ նա չէ գալիս. Եւ նորան գանձերից աւելի են որոնում։
- 22Որոնք ուրախանում են հրճուանքով, եւ զուարճանում են, որ գերեզման են գտել.
- 23Այնպիսի մարդի, որի ճանապարհը կապուած է, եւ Աստուած փակել է նորա շրջապատը։
- 24Որովհետեւ հացիս փոխարէն՝՝ հառաչանք է գալիս, եւ ջրերի պէս հոսում են հեծեծանքս։
- 25Որովհետեւ այն երկիւղալի բանից որ վախենում էի, ինձ հանդիպեց, եւ ինչից որ սարսում էի, հասաւ ինձ։
- 26Ոչ խաղաղութիւն ունիմ, ոչ հանգստութիւն, եւ ոչ հանդարտութիւն. Եւ վրդովումն է եկել։