ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 21. «ՆՐԱ ՎՏԱՐՈՒՄԸ, ՄԵՐ ԸՆԴՈՒՆԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Ղևտացիների գրքի տասնվեցերորդ գլխում կարդում ենք Քավության օրվա մասին, մասնավորապես՝ ազատ արձակվող նոխազի մասին։ Այդ օրվա համար երկու նոխազ էր անհրաժեշտ։ Նոխազներից մեկը մեղքի զոհի համար էր, և այն սպանվում էր։ Մյուսը, որ կոչվում էր ազատ արձակվող նոխազ (Ղևտացիներին 16:8), անապատ էր տարվում։ […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 20. «ԲԱԺԱՆՄԱՆ ՆՇԱՆԸ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Հովհաննեսի ավետարանում Հիսուսը հետևյալ դրույթն է առաջ քաշում. «Եթե աշխարհը ձեզ ատում է, իմացե՛ք, որ ինձ ձեզանից առաջ է ատել։ Եթե այս աշխարհից լինեիք, ապա աշխարհն իրեններին կսիրեր. բայց որովհետև աշխարհից չեք, այլ ես ձեզ ընտրեցի աշխարհից, դրա համար աշխարհն ատում է ձեզ»։ Հովհաննես 15:18-19 […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 19. «ՆՈՒՅՆԱՑՈՒՄ ԽԱՉԻ ՀԵՏ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ։ Հիսուսին նվիրվելը պահանջում է խաչի հետ նույնացում, ինչպես նաև դուրս գնալ դեպի իր խաչելության վայրը։ Այս նվիրումը երկու բան է բացառում. անձը հաճեցնելը և աշխարհին հաճեցնելը․ «Ի՛նձ նմանվեցեք, եղբայրնե՛ր, և այնպես ապրողների՛ն նայեցեք, ինչպես որ մեզ օրինակ ունեք։ Որովհետև շատերն են գնում, որոնց մասին […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 18. «ՔԱՂԱՔ, ՈՐ ՆԱ Է ՊԱՏՐԱՍՏԵԼ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Եբրայեցիներին ուղղված նամակի 11-րդ գլխում հեղինակը կարծես Հին Կտակարանի հավատարիմ սուրբերի հիշատակի մի պատվո ցուցակ է թվում, որից հետո ասում է. «Սրանք բոլորը հավատի մեջ մեռան, առանց խոստումներն ստանալու, այլ հեռվից տեսնում էին դրանք և ուրախանում և ողջունում էին ու դավանում, թե […]
Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ։ Եբրայեցիների նամակի տասնմեկերորդ «Եկե՛ք» վճիռը 13-րդ գլխում է։ «Դրա համար Հիսուսն էլ, որպեսզի բուն իր արյունով ժողովրդին սրբի դռան դրսի կողմում չարչարվեց, ուրեմն եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ ու նրա նախատինքը մեզ վրա վերցնենք, որովհետև այստեղ հաստատուն մնացող քաղաք չունենք, այլ հանդերձյալն ենք որոնում»։ Երայեցիներին 13:12-14 Այս հատվածը […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 16. «ԿԱՏԱՐԵԼ ԱՍՏԾՈ ԿԱՄՔԸ» Պինդ բռնենք շնորհը Գոհունակությունը մի միջոց է՝ արտահայտելու Քրիստոսի խաղաղությունը, որը տիրում է մեր սրտերում, որը կարող է լինել մեր մեջ առատապես բնակվող Քրիստոսի Խոսքի մի արտահայտություն։ Գոհանալը մի սկզբունք է, որը պետք է մեզ առաջնորդի այն ամենի մեջ, ինչ անում ենք (տե՛ս Կողոսացիներին 3:15-17)։ Եկե՛ք նայենք երեք կարճ, բայց […]
Պինդ բռնենք շնորհը Գոհանալը Սուրբ Գրքի անմիջական պատվերն է. եթե չենք գոհանում, ապա մենք անհնազանդ ենք (տե՛ս 1-ին Թեսաղոնիկեցիներին 5:18)։ Քրիստոնեական կյանքի այլ կարևորագույն վերաբերմունքների նման գոհունակությունը նույնպես ծնվում է կամքի մեջ, այլ ոչ թե զգացումների մեջ։ Շնորհակալ լինելու համար պարտադիր չէ շնորհակալ զգալ։ Ովքեր երեխաներ ունեն, նրանք երեխաներին սովորեցնում են ասել «շնորհակալություն»։ Բրիտանիայում երեխաները […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 14. «ԵՐԱԽՏԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆԸ» Պինդ բռնենք շնորհը Եկե՛ք մի հայացք նետենք այս օրերի աշխարհի իրավիճակին։ Մենք գիտենք, որ շարժ է սպասվում (տե՛ս Եբրայեցիներին 12:26-27)։ Իսկ այժմ նայեք բնավորության, բարոյականության և չափանիշների մասնատմանը։ Պողոսն ասում է. «Ա՛յս իմացիր, որ վերջին օրերում չար ժամանակներ կգան, որովհետև մարդիկ կլինեն ինքնասեր, արծաթասեր, ամբարտավան, հպարտ, հայհոյող, ծնողներին անհնազանդ, ապերախտ, անմաքուր, […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 13. «ԳՈՀԱՆԱԼԸ ԱՐՁԱԿՈՒՄ Է ԲԵՐՈՒՄ» Պինդ բռնենք շնորհը Շնորհակալությունը կամ երախտագիտությունը պատշաճ արձագանք է այն բանին, ինչ Աստված արել է և անում է մեզ համար։ Այն մի բան է, որը պարտք ենք Աստծուն, մի բան, որ պետք է վճարենք։ Սակայն երախտագիտություն արտահայտելը գործ է անում նաև մեր հոգիներում։ Ես դա այսպես եմ ձևակերպում. շնորհակալությունը […]
Պինդ բռնենք շնորհը Մեզ պետք է նայել շնորհակալ լինելու այս հորդորի ետևում ընկած պատմությունը, մինչ կարդում ենք այն Եբրայեցիների նամակում, որտեղ գտնում ենք հետևյալ բավական խիստ նախազգուշացումը։ Հեղինակը մի զուգահեռ մեջբերում է կիրառում Հին Կտակարանից, երբ Աստված Մովսեսի միջոցով խոսում էր Իսրայելի հետ. «Զգու՛յշ կացեք, որ չմերժեք նրան, ով խոսեց, որովհետև եթե այս երկրի վրա […]