ՀՈՒՆԻՍԻ 22. «ՀԱՎԱՏԱՐՄՈՒԹՅԱՆ ՉԱՓԸ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Աստված ուխտի մեջ մտավ Աբրահամի հետ, ինչպես գրված է Ծննդոց 15-րդ գլխում։ Ներգրավված յուրաքանչյուր կաղմը՝ թե՛ Աստված և թե՛ Աբրահամը, ամբողջությամբ նվիրվեցին։ Ժամանակ եկավ, երբ Աստված կանչեց Աբրահամին՝ կատարելու իր հավատարմությունը՝ իր որդուն՝ Իսահակին, որպես զոհ մատուցելով։ Սակայն Աստծո հավատարմությունն այնքան ամբողջական էր, որքան Աբրահամի հավատարմությունը։ Այսպիսով, […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 21. «ՎԱՅԵԼԵԼ ԱՍՏԾՈՒՆ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Մարդկության պատմության ամենասկզբում, երբ մարդը շփվում էր Աստծո հետ, նրանց հարաբերությունը շատ հասարակ էր։ Կրոնական ծեսերն ու հավելազարդումներն այնքան էլ շատ չէին։ Ենովքը պարզապես «Աստծո հետ վարվեց (քայլեց)» (տես՝ Ծննդոց 5:22,24)։ Ավելի առաջ անցնելով՝ մենք հանդիպում ենք հավատքի մեծ հայր Աբրահամին՝ իր մեծապատվելի տիտղոսով, որն էր՝ «Աստծո […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 20. «ԱՍՏԾՈՒ ՀԵՏ ԸՆԿԵՐՈՒԹՅԱՆ ԳԻՆԸ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Հաճախ Աստծո նվիրվածության չափը քո հանդեպ պայմանավորված է Աստծո հանդեպ քո նվիրվածության չափով։ Աստված երբեք մասամբ չի նվիրվում և չի ուզում ցանկացած մասամբ նվիրում։ Աստված սահմանել է Իր հետ հարաբերության գինը։ Եվ դա այն ամենն է, ինչ ունես։ «Ձեզանից ամեն մեկը, ով իր բոլոր ինչքից […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 19. «ԿԱՏԱՐՅԱԼ ՀԱՂՈՐԴԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Հովհաննեսն իր առաջին նամակում ասում է. «Այն, որ տեսանք և լսեցինք, պատմում ենք ձեզ, որ դուք էլ հաղորդություն ունենաք մեզ հետ, և մեր հաղորդությունը Հոր հետ և նրա Որդի Հիսուս Քրիստոսի հետ»։ 1-ին Հովհաննես 1:3 Այլ կերպ ասած՝ Ավետարանը Աստծուց ուղարկված հրավեր է մեզ՝ մասնակից լինելու […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 18. «ԱՍՏԾՈ ՉԱՓԱՆԻՇՆ ԸՆԿԵՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Ավա՜ղ, այսօրվա աշխարհում ընկեր բառի իմաստն աղավաղվել է։ Այն դարձել է էժան մի բառ, և ընկերությունն էլ կարող է լինել էժան մի բան։ Սակայն ուզում եմ, որ իմանաք՝ Աստծո չափանիշն ընկերության համար չի փոխվել։ Աստծո համար ընկերությունը հիմնված է ուխտը կատարելու վրա։ Ուխտը կատարելու միջոցով […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 17. «ՄԵՐ ՃՇՄԱՐԻՏ ՏՈՒՆԸ» Ես Աստծո զավակ եմ Մի անգամ, երբ իսկապես անհանգստացած էի իմ հոգևոր վիճակի համար, խնդրեցի Աստծուն, որ երկինքն ավելի իրական դարձնի ինձ համար։ Հավատում եմ, որ երկինքն Աստծո ամեն մի զավակի տունն է։ Երբևէ չեմ հանդիպել մի երեխայի, ով այնքան էլ հստակ պատկերացում չունենա իր տան մասին։ Կարծում եմ՝ […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 16. «ՀԱՃԵՑՆԵԼ ՀՈՐԸ» Ես Աստծո զավակն եմ Փիլիպեցիներին 2:3-ում Պողոսը մեզ՝ Տիրոջ ծառաներին, զգուշացնում է. «Ոչ մի բան չլինի գրգռումով և ոչ էլ սնապարծությունով»։ Տարիների ընթացքում ես հայտնաբերել եմ, որ հարատև և տարածված խնդիրներից մեկը եկեղեցում անձնական փառասիրությունն է և մրցակցությունը առաջնորդների մեջ, հատկապես՝ ծառայողների մեջ։ Գուցե սա քննադատություն թվա, սակայն թույլ տվեք […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 15. «ՀՈՐ ԳՐԿՈՒՄ» Ես Աստծո զավակ եմ Պատկերացրե՛ք մի երեխայի, ով իր հոր ապահով գրկում է՝ երեսը սեղմած հոր ուսին։ Գուցե շուրջբոլորը խառնաշփոթ է ու անհանգստություն։ Գուցե թվա, որ աշխարհը կործանվում է։ Սակայն փոքրիկ երեխան կատարյալ խաղաղության մեջ է և չի անհանգստանում, թե ինչ է տեղի ունենում իր շուրջը։ Նա ապահով է իր […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 14. «ԸՆԴՈՒՆՎԱ՛Ծ ԵՄ» Ես Աստծո զավակ եմ «Իր փառավոր շնորհքի գովասանքի համար, որ նրանով շնորհք ցույց տվավ մեզ այն Սիրելիովը» (Եփեսացիներին 1:6): Ես սիրում եմ այս խոսքի Ջեյմս թագավորի անգլերեն թարգմանությունը մասնավորապես մեկ արտահայտության համար՝ «ընդունելի դարձրեց», որը հայերենում թարգմանված է «շնորհք ցույց տվեց»։ Բացի այդ, երբ Աստված ասում է, որ մենք ընդունելի ենք, […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 13. «ՄՈՏԵՆԱԼ ՀՈՐԸ» Ես Աստծո զավակ եմ Երբ Հիսուսն աշխարհ եկավ, նրա մեծագույն նպատակն էր Հոր մոտ բերել նրանց, ովքեր Իրենը կդառնային։ Սուրբ Գրքում վերոնշյալը հաստատող բազմաթիվ տեղեր կան, ինչպես օրինակ՝ հետևյալը. «Որովհետև Քրիստոսն էլ մեկ անգամ մեղքերի համար չարչարվեց, այն Արդարն անարդարների համար, որ մեզ մոտեցնի Աստծուն»։ 1-ին Պետրոս 3:18 Ինչու՞ մահացավ […]